Inhoudsopgave:

Majida El Roumi Netto waarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen
Majida El Roumi Netto waarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

Video: Majida El Roumi Netto waarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

Video: Majida El Roumi Netto waarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen
Video: Majida El Roumi / bl alb 2024, April
Anonim

$ 28 miljoen

Wiki Biografie

Majida El Roumi Baradhy (Arabisch: ماجدة الرومي‎) (geboren 13 december 1956) is een Libanese sopraan. Sinds haar eerste optreden op televisie werd ze een van de meest succesvolle zangeressen van de Arabische wereld, evenals een VN-goodwillambassadeur. Na het uitbrengen van haar eerste album Wadaa in 1976 kreeg Majida de aandacht van de bekende Egyptische filmmaker Youssef Chahine en speelde in een van zijn films, Awdat Al Ibn Al Dal (The Return of the Prodigal Son). Ze speelde ook drie soundtracks voor de film. Chahine introduceerde haar als de stem van de 20e eeuw en ze ontving de 'Egyptian Critics Award'. Later maakte Majida deel uit van "Al-Akhar" (The Other), een film geregisseerd in 1999 door dezelfde internationale filmmaker en geselecteerd voor de opening van de sectie "Un Certain Regard" op het internationale filmfestival van Cannes. In 1977 trouwde Majida met Antoine Dfouni, een zakenman uit Byblos, Libanon, die ook haar manager werd. Ze kregen twee dochters: Hala en Nour. Ze scheidden en beëindigden alle samenwerking in 2006, na meningsverschillen die Majida ervoor koos om elke berichtgeving in de pers te vermijden. In 2005, nadat het Syrische leger zich had teruggetrokken uit Libanon, hield Majida een concert in Beiroet Downtown en het was de eerste keer dat ze zingt spijkerbroek dragen. In haar toespraak herhaalde ze haar vurige wens voor vrede in Libanon en pleitte ze voor de jeugd om hun land te behouden en dat ze gelooft in hun potentieel en hun liefde voor het land. Later in 2009 ontving ze een eredoctoraat voor haar carrière en de niet-aflatende boodschap voor vrede in Libanon. De ceremonie werd gehouden in de Assembly Hall van de American University of Beiroet en gehost door Dr. Peter Dorman. De artiest bracht haar album uit in juni 2012, Ghazal, zes jaar na haar vorige. In de maak nam ze het op tussen Parijs en Beiroet, in de studio's van de Libanese muzikant en producer Jean-Marie Riyachi. In januari 2013 ontving ze de Officier in de Orde van Kunsten en Letteren van Frankrijk (Ordre des Arts et des Lettres) tijdens een ceremonie in het Paleis van Pine in Beiroet, als erkenning voor haar bijdrage aan de Arabische muziek, haar niet-aflatende acties tegen hongersnood in arme landen en haar onophoudelijke boodschap voor wereldvrede. Het evenement vond plaats in aanwezigheid van de Franse ambassadeur in Libanon en meer dan 150 publieke figuren, politici en kunstenaars.

Aanbevolen: