Mikhail Kalashnikov Netto waarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

2024 Auteur: Lewis Russel | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:10

Mikhail Timofeyevich Kalashnikov netto waarde is $ 500, 000

Mikhail Timofeyevich Kalashnikov Wiki Biography

Geboren als Mikhail Tomofeyevich Kalashnikov op 10 november 1919 in Kurya, Altai Krai, Russische SFSR, was hij een Russische generaal, militair ingenieur, uitvinder en ontwerper van handvuurwapens, vooral bekend in de wereld als de ontwikkelaar van het AK-47 aanvalsgeweer en het verbeterde model AKM en AK-74. Hij overleed in 2013.

Heb je je ooit afgevraagd hoe rijk Mikhail Kalashnikov was op het moment van zijn dood? Volgens gezaghebbende bronnen wordt geschat dat het vermogen van Kalashnikov zo hoog was als $ 500.000, een bedrag dat hij verdiende tijdens zijn gevarieerde carrière, die eind jaren '30 begon. Dankzij zijn bijdrage aan het Russische leger ontving hij talrijke prestigieuze onderscheidingen, waaronder de Orde van St. Andreas de Apostel de Eerste Geroepen, vervolgens Held van de Russische Federatie, Orde van de Rode Vlag van Arbeid en de Gouden Medaille van Zhukov, onder vele anderen.

Mikhail Kalashnikov Netto waarde $ 500, 000

Mikhail was het 17e kind van 19 van de boer Timofey Aleksandrovich Kalashnikov, en zijn vrouw Aleksandra Frolovna Kaverina - slechts acht leefden tot volwassen leeftijd, en zelfs Mikhael had in zijn vroege jaren verschillende gezondheidsproblemen en was bijna dood toen hij zes jaar was oud. Naast gezondheidsproblemen werden de vroege jaren van Mikhail ook gekenmerkt door armoede, en als gevolg daarvan werden hij en zijn familie gedeporteerd naar het dorp Nizhnyaya Mokhovaya, in de oblast Tomsk. Toen hij herstelde van de ziekte die zijn leven in gevaar bracht, raakte Mikhail dol op machines, en in zijn tienerjaren gebruikte hij vaak de geweren van zijn vader voor de jacht, waar hij een groot verlangen naar ontwikkelde en de activiteit voortzette tot zijn 90-er jaren.

Na zijn voltooiing van de zevende klas, met toestemming van zijn vader, liftte Mikhail naar zijn geboorteland Kurya, waar hij een baan vond als monteur bij een tractorstation, maar raakte ook aangetrokken tot wapens. Toen, in 1938, trad hij toe tot het Russische Rode Leger en vanwege zijn vaardigheden en kleine gestalte werd Mikhail aangesteld als tankmonteur en in de komende jaren werd hij tankcommandant. Beetje bij beetje kwamen zijn technische en innovatieve vaardigheden naar voren, eerst concentreerde hij zich op alleen tanks, maar daarna op kleine wapens. Dankzij zijn vroege bijdragen. hij ontving een polshorloge rechtstreeks van Marshall Georgy Zhukov. Tijdens de Slag om Brody raakte hij gewond en werd hij opgenomen in het ziekenhuis, waar hij soldaten hoorde praten over het ontbreken van een automatisch geweer, en dus werd hij gefocust op het ontwikkelen van een geweer. Het resultaat was de beroemde AK-47, een afkorting van Avtomat Kalashnikova. Voordat de AK-47 werd geaccepteerd, ontwikkelde hij echter verschillende prototypes, waaronder Mikhtim.

Twee jaar nadat AK-47 het officiële geweer van het Sovjetleger werd, verhuisde Mikhail naar Izhevsk, Oedmoertië, en zette zijn werk aan Russische wapens voort. Hij creëerde een gemoderniseerde versie van de AK-47, genaamd AKM, dan RPK, dan PK machinegeweer.

Afgezien van wapens, had Mikhail ook succes in het bedrijfsleven; hij bezat een derde van het Duitse bedrijf Marken Marketing International, waarmee hij verschillende producten had die zijn naam droegen, waaronder wodka, messen en paraplu's, waarvan de verkoop ook bijdroeg aan zijn rijkdom.

Wat zijn persoonlijke leven betreft, trouwde Mikhail twee keer; zijn eerste vrouw was Ekaterina Danilovna Astakhova, maar er zijn geen verdere details over hun huwelijk. Vervolgens trouwde hij in 1921 met Ekaterina Viktorovna Moiseyeva, met wie hij getrouwd was tot haar dood in 1977. Het echtpaar kreeg samen vier kinderen, van wie er één stierf op 30-jarige leeftijd.

Mikhail stierf op 23 december 2013 in Izhevsk, Oedmoertië, Rusland aan een maagbloeding. De stoffelijke resten van Mikhail werden begraven op de Federale Militaire Herdenkingsbegraafplaats, een van de eerste mensen die werd begraven op de specifieke rustplaats.

Enkele maanden voor zijn dood schreef hij een brief aan Patriarch Kirill, destijds leider van de Russisch-Orthodoxe Kerk, die vervolgens in Izvestia werd gepubliceerd. In de brief vertelde hij over zijn gekwelde geest, denkend dat hij verantwoordelijk was voor de doden die het door hem ontwikkelde wapen had veroorzaakt. Hij kreeg het antwoord van Patriarch, die over hem zei dat hij "een voorbeeld was van patriottisme en een correcte houding ten opzichte van het land".