Shirley Bassey Net Worth: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

2024 Auteur: Lewis Russel | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:10

Het vermogen van Shirley Veronica Bassey is $ 10 miljoen

Shirley Veronica Bassey Wiki Biografie

Shirley Veronica Bassey werd geboren op 8 januari 1937 in Tiger Bay, Cardiff Wales, en is een van de meest succesvolle zangeressen van de tweede helft van de 20e eeuw. Haar carrière omvat meer dan 60 jaar, waarin ze meer dan 30 studioalbums heeft uitgebracht, talloze prestigieuze prijzen en onderscheidingen heeft gewonnen, waaronder het feit dat ze door koningin Elizabeth II tot Dame Commander of the Order of the British Empire werd benoemd en werd beloond als Best British Female. Soloartiest in de afgelopen 25 jaar door BRIT Award. Enkele van haar meest bekende nummers zijn nog steeds "Goldfinger" met "Strange How Love Can Be", opgenomen voor de soundtrack van de James Bond-film "Goldfinger", "Diamonds are Forever", ook voor de James Bond-film en "If You Go Away”, naast vele anderen. Haar carrière begon in 1953.

Heb je je ooit afgevraagd hoe rijk Shirley Bassey medio 2017 is? Volgens gezaghebbende bronnen wordt geschat dat het vermogen van Bassey maar liefst $ 10 miljoen is, een bedrag dat ze heeft verdiend door haar succesvolle carrière in de entertainmentindustrie.

Shirley Bassey Netto waarde $ 10 miljoen

Shirley is het jongste kind van zes, geboren uit Eliza Jane Start en Henry Bassey, van gedeeltelijk Nigeriaanse afkomst. Ze groeide op in Splott, een aangrenzende gemeenschap van Tiger Bay, Cardiff, en ging naar Moorland Road School, waar leraren haar stem voor het eerst opmerkten, maar vanaf het begin werd Shirley niet erg aangemoedigd, integendeel, ze was vertelde niet te zingen en werd uitgesloten van het schoolkoor. Ze ging naar Splott Secondary Modern School tot ze 14 jaar oud was, toen ze haar school verliet en een baan vond bij de Curran Steels-fabriek, maar ook een zangcarrière nastreefde, omdat ze 's avonds optrad in cafés en clubs.

Al in 1953 begon Shirley's professionele carrière, toen ze deel ging uitmaken van de touring variété "Memories of Jolson", een musical gebaseerd op het leven van zanger, acteur en komiek Al Jolson. Het jaar daarop sloot ze zich aan bij “Hot from Harlem”, maar moest vanwege een ongewenste zwangerschap terugkeren naar Cardiff om als serveerster te werken. Ze heeft blijkbaar nooit ontdekt wie de vader is.

Ze keerde terug naar het optreden in 1955 en verscheen in tal van theaters, totdat ze werd opgemerkt door de impresario Jack Hylton, op wiens uitnodiging Shirley te zien was in Al Read's "Such Is Life" in het Adelphi Theatre in het Londense West End, waar ze werd opgemerkt door Philips Records producer Johnny Franz die haar meteen een platencontract aanbood. Al snel bracht ze haar eerste single uit, "Burn My Candle", die behoorlijk goed verkocht, ondanks dat ze door de BBC werd verbannen vanwege suggestieve teksten. Ze bleef opnemen voor Philips tot 1959 en bracht in 1957 "Born to Sing the Blues" uit, wat haar debuutstudio-album is, en "The Bewitching Miss Bassey". In 1958 tekende ze echter ook bij EMI Columbia, wat het begin van haar roem betekende. Ze bracht de single "As I Love You" uit en in 1959 stond het nummer bovenaan de UK Chart, en bleef daar de komende vier weken - haar vermogen was goed ingeburgerd.

Gedurende de jaren '60 had Shirley talloze succesvolle opnames, waaronder "As Long As He Needs Me", vervolgens "Goldfinger" en "Big Spender", en vele anderen. Ze bleef met succes doorgaan tot het einde van de jaren '70, schakelde over van EMI naar het platenlabel van United Artists en bracht hits uit als "Something", "Diamonds are Forever", "For All We Know", "Never, Never, Never" en vele anderen, die haar rijkdom alleen maar vergrootten.

In de jaren '80 veranderde er weinig voor Shirley, toen ze zich meer toelegde op touren, inclusief liefdadigheidsconcerten, maar ook een aantal albums uitbracht – “I Am What I Am” (1984) en “La Mujer” (1989), voor verschillende labels, aangezien haar contract met de United Artists afliep. Ze keerde terug naar de studio in de jaren '90 en bracht vijf albums uit, waaronder "Sings the Movies" (1995), dat de gouden status bereikte, en "The Show Must Go On" (1996), dat de zilveren status bereikte.

Ondanks haar leeftijd blijft Shirley tot op de dag van vandaag actief, en vanaf het begin van de nieuwe eeuw is ze opnieuw in de muziekwereld verschenen, waarbij haar albums de gouden status hebben bereikt, wat haar rijkdom alleen maar heeft vergroot. In 2007 bracht ze het album "Get the Party Started" uit en meest recentelijk bracht ze haar 37e studioalbum "Hello Like Before" (2014) uit via RCA Records, en het bereikte nummer 24 op de Britse albumlijst.

Wat haar persoonlijke leven betreft, is Shirley twee keer getrouwd; haar eerste echtgenoot was Kenneth Hume van 1961 tot 1965 - de reden voor scheiding was Shirley's affaire met acteur Peter Finch, maar de twee gingen kort daarna uit elkaar. Toen trouwde ze in 1968 met Sergio Novak, maar ze scheidden in 1977 - Novak was haar manager gedurende hun tijd samen. Ook adopteerden de twee de achterneef van Shirley, Mark. Haar relatie met Mark strandde in de loop der jaren, maar volgens de latere rapporten zijn de twee erin geslaagd om de zaken op een rijtje te krijgen.

Shirley had ook twee dochters, Samantha en Sharon, maar hun vader of vaders zijn onbekend. Samantha werd in 1985 dood aangetroffen - de politie oordeelde dat het zelfmoord was. Shirley deed er alles aan om de zaak opnieuw te openen, maar na nog een onderzoek bleven de resultaten hetzelfde.