John D. Rockefeller Nettowaarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

2024 Auteur: Lewis Russel | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:10

John Davison Rockefeller netto waarde is $ 340 miljard

John Davison Rockefeller Wiki Biografie

De rijkste persoon ooit ter wereld? Niet helemaal, maar John Davison Rockefeller Sr. kwam aardig in de buurt en herschreef zeker de definitie van 'rijk' in de moderne, vroege jaren '20.^eeeuwse wereld. Hij werd geboren op 8 juli 1839 in Richford, in de staat New York, VS, en tegen de tijd dat hij op 23 mei 1937 stierf, was hij in 1916 de eerste persoon ter wereld geworden die letterlijk miljardair werd genoemd. fortuin dat hij had vergaard, voornamelijk gebaseerd op olie en natuurlijk zijn derivaten kerosine en aardolie.

Dus hoe rijk was John D. Rockefeller eigenlijk? Gezaghebbende bronnen schatten dat hij op het moment van zijn dood, in moderne termen, een fortuin van ten minste $ 340 miljard had verzameld, wat veel groter had kunnen zijn, afgezien van zijn genereuze filantropische bijdragen in de tweede helft van zijn leven. Toch vertegenwoordigde dit bedrag destijds 1,6% van de Amerikaanse economie, wat Rockefeller Sr. tot op de dag van vandaag de rijkste Amerikaan in de geschiedenis maakt.

John D. Rockefeller Nettowaarde $ 340 miljard

John D. Rockefeller was van Engelse en Duitse (vader) en Schots-Ierse (moeder) afkomst. Zijn vader was een erkend oplichter, zelfs als hij zich bezighield met duistere zaken, zowel in zijn thuisomgeving als tijdens langdurige afwezigheid. Het gezin vestigde zich uiteindelijk in Cleveland, Ohio, waar John D. naar de Central High School ging en vervolgens een bedrijfscursus volgde, waarbij hij zich op boekhouden concentreerde. Hij begon al vroeg in het bedrijfsleven, als tiener, en steunde het gezin door kalkoenen en aardappelen te fokken en te verkopen. Hij leerde al snel de beginselen van slim zakendoen, mede door het gekonkel van zijn vader, zodat hij zelfs geld kon lenen aan vrienden en buren.

Rockefellers eerste professionele baan was als boekhouder in 1855, opnieuw snel lerend en vastbesloten om vooruit te komen en weg te komen van zijn loon van 50c per dag. Naar verluidt heeft hij gezegd dat zijn twee doelen in het leven waren om $ 100.000 te verdienen en 100 te worden. Clarks twee broers en scheikundige Samuel Andrews bouwden in 1863 een olieraffinaderij in Cleveland, omdat walvisolie nu duur was en er een alternatief nodig was. Dit was een cruciale beslissing waarvan Rockefeller niet alleen op korte termijn profiteerde, maar ook de basis legde voor zijn toekomstige enorme rijkdom.

Rockefeller was een scherpzinnige zakenman, die naar verluidt elk jaar geld verdiende toen hij zijn eigen bedrijf was begonnen. Deze periode was echter tijdens de burgeroorlog in de VS, en een deel van het bedrijf was namens zijn broer Frank, die in het noordelijke leger zat. In 1865 kocht John de gebroeders Clark uit, in een tijd dat Cleveland snel het centrum van de nieuwe olie-industrie aan het worden was. Het jaar daarop werd John D. eigendom van een andere raffinaderij, geopend door broer William, en in 1868 was dit de grootste raffinaderij ter wereld. John D. had zijn vermogen al verhoogd tot boven zijn eerder gestelde doel.

Standard Oil, om de voorloper te worden van alle moderne grote oliemaatschappijen, werd in 1870 door Rockefeller opgericht. Het beleid van John D. was om kleinere raffinaderijen te kopen en hun efficiëntie te verbeteren, maar ook om verticaal uit te breiden, met name door controlemethoden voor distributie en dus transportkosten, waardoor hij met deskundige marketing uiteindelijk een virtueel monopolie kreeg in olieraffinage en distributie - spoorwegen en pijpleidingen. Staatswetten verhinderden totale dominantie, omdat bedrijven ogenschijnlijk beperkt waren tot staatsactiviteiten in plaats van het hele land. Rockefeller was echter een meesterlijke zakelijke tacticus en manipulator, die in elke staat zogenaamd afzonderlijke bedrijven oprichtte, en zo gedurende meer dan tien jaar een volledig dominante positie in de olie-industrie behield, vooral omdat de VS de belangrijkste olieleverancier in de wereld op dit punt, met bijna 90% van de productie. Hoe dan ook, het vermogen van Rockefeller bleef stijgen.

Niet dat Rockefeller ooit op zijn lauweren rustte door in verschillende staten oliecontracten te kopen toen de velden in Pennsylvania opdroogden, maar ook door wetenschappers en chemici in dienst te nemen om verdere toepassingen voor kerosine en aardolie te bedenken. Hij breidde de verticale integratie van de olie-industrie verder uit en controleerde op elk productieniveau, van bronnen tot retailers en zelfs rechtstreeks tot huizen. Er bestaat geen twijfel over de efficiëntie van het bedrijf van John D., wat natuurlijk de reden is waarom hij, vooral in de snelgroeiende olie-industrie, zo succesvol was. Slechts één voorbeeld was de daling van 80% in de kosten van kerosine door de jaren heen. Natuurlijk ontstond er jaloezie, maar ook enige angst voor monopolisering en dus prijsafspraken, die federale en staatswetgevers aanmoedigden om antitrustwetten uit te vaardigen, zodat Standard Oil uiteindelijk werd opgebroken na een uitspraak van de federale rechtbank in 1911.

De kracht van de activiteiten van Rockefeller kan worden beoordeeld aan de hand van de divisie van Standard Oil, die resulteerde in de oprichting van bedrijven die tot op de dag van vandaag zeer bekend zijn bij consumenten. Om er maar een paar te noemen: Standard of Indiana werd Amoco, nu onderdeel van BP; Standard of California is nu Chevron; Standard van New Jersey Esso, en later Exxon; Standard of New York werd Mobil, nu onderdeel van ExxonMobil; en Standard of Ohio werd Sohio, nu BP.

Rockefeller bezat meer dan 25% van de aandelen van Standard en behield samen met alle andere aandeelhouders evenredige aandelen in alle daaruit voortvloeiende 34 bedrijven. De invloed van John D. in de olie-industrie was enigszins verminderd, maar zijn vermogen steeg nog steeds, aangezien de totale waarde van de bedrijven in een paar jaar tijd vijf keer toenam, zodat het persoonlijke vermogen van Rockefeller in 1910 bijna $ 1 miljard bedroeg.

De opkomst en toenemende populariteit van de auto en de behoefte aan steeds grotere hoeveelheden aardolie zorgden ervoor dat het vermogen van Rockefeller de komende twee decennia exponentieel toenam, ongeacht het feit dat hij zich had teruggetrokken uit directe betrokkenheid bij de dagelijkse zaken van het bedrijf in 1897, hoewel hij tot 1911 in naam president was.

John D. Rockefeller leefde de laatste 40 jaar van zijn leven met pensioen, maar was een bekend filantroop die hem zeker geïnteresseerd en bezig hield, omdat hij ervoor zorgde dat zijn donaties altijd goed werden gebruikt. Hij droeg consequent bij aan zijn baptistenkerk en verklaarde dat zijn religieuze overtuigingen de onstuimige vorm van zijn filantropische donaties vormden. John D. was een belangrijke begunstigde van onderwijs en gezondheidszaken, evenals van wetenschap en kunst. Hij stichtte effectief de Universiteit van Chicago, met een gift van $ 80 miljoen, wat overeenkomt met $ 2 miljard vandaag, maar schonk ook bedragen om het onderwijs in de Filippijnen (toen een vrijwel Amerikaanse kolonie) te verbeteren, evenals aan prominente instellingen zoals Harvard en Yale. Hij was een constante aanhanger van en droeg bij aan onderwijs voor zwarte Amerikanen in de zuidelijke staten van de VS.

In zijn persoonlijke leven trouwde John D. Rockefeller in 1864 met Laura Celestia "Cettie" Spelman (1839-1915), dochter van Harvey Buell Spelman en Lucy Henry, en verklaarde later dat zijn oordeel in dit geval perfect was, omdat "Haar oordeel was altijd beter dan de mijne. Zonder haar scherpe advies zou ik een arme man zijn.” Ze kregen samen vier dochters en een zoon, die op verschillende manieren de belangen van het familiebedrijf behartigden.