Olivia de Havilland Netto waarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

2024 Auteur: Lewis Russel | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:10

Het vermogen van Olivia Mary de Havilland is $ 20 miljoen

Olivia Mary de Havilland Wiki Biografie

Olivia Mary de Havilland werd geboren op 1 juli 1916 in Tokio, Japan, uit Engelse ouders. Ze is een actrice, vooral bekend door haar optreden in Hollywood-kaskrakers als "The Adventures of Robin Hood" (1938), "Gone With The Wind" (1939) en "The Snake Pit". Haar carrière was actief van de jaren '30 tot het einde van de jaren '80.

Heb je je ooit afgevraagd hoe rijk Olivia de Havilland medio 2016 is? Volgens gezaghebbende bronnen wordt geschat dat het vermogen van Olivia zo hoog is als $ 20 miljoen. Afgezien van films, heeft Olivia ook regelmatig toneeloptredens gemaakt, enkele van de meest opvallende zijn die in Broadway-producties zoals "A Midsummer Night's Dream" en "Romeo and Juliet", die ook haar vermogen verbeterden.

Olivia de Havilland Netto waarde $ 20 miljoen

Geboren in Japan als zoon van Walter Augustus de Havilland en Lilian Augusta de Havilland Fontaine, verhuisde ze in 1919 naar Californië, met haar ouders en zus, Joan Fontaine, die later ook actrice werd. Haar ouders scheidden echter en Olivia bleef bij haar moeder en zus in Californië, in Saratoga, een dorp op ongeveer 80 km van San Francisco.

Van jongs af aan leerde Olivia van kunst houden. Beïnvloed en onderwezen door haar moeder, was het slechts een kwestie van tijd voordat Olivia een professionele actrice zou worden, of een balletdanser of zelfs een pianist. Ze ging naar de Los Gatos High School, waar ze nauw betrokken was bij de toneelclub van de school, en werd ook de secretaresse. Na haar toelatingsexamen ontving ze een studiebeurs aan Mills College in Oakland, waardoor ze Engelse taal zou kunnen studeren en professor zou worden. Ze werd echter opgemerkt door de assistent van Max Reinhardt en kreeg de rol van Hermia aangeboden in "A Midsummer Night's". Dream", die in Broadway-theaters zou worden gepresenteerd. Ze accepteerde het aanbod en na de première nam Max Olivia mee op een vier weken durende tour, omdat hij onder de indruk was van haar optreden.

Het volgende grote ding voor Olivia was de rol van Hermia in de filmproductie van "A Midsummer Night's Dream", die Reinhardt regisseerde, nadat Warner Bros. had besloten de film te produceren. Olivia tekende vervolgens een contract met het productiehuis, waarmee ze de komende vijf jaar $ 200 per week zou verdienen. Dit markeerde het echte begin van haar professionele carrière en een toename van haar vermogen.

In de jaren dertig bouwde Olivia naam op door te spelen in films als "Captain Blood" (1936) met Errol Flynn en Lionel Atwill, en vervolgens in "The Great Garrick", voordat ze een doorbraak maakte als Marian in de film "The Avonturen van Robin Hood” (1938), opnieuw met Flynn. De rol vierde haar als actrice, maar voegde ook veel toe aan haar vermogen.

Na de rol van Marian werd ze geselecteerd om Melanie Hamilton te spelen in de zeer succesvolle film "Gone With The Wind" (1939) tegenover Clark Gable. In de jaren veertig werd Olivia een van de grootste actrices van de Gouden Eeuw van Hollywood, het klassieke tijdperk, met de hoofdrol in films als "Hold Back the Dawn" (1941), "Government Girl" (1943), "To Each His Own" (1946), “Devotion” – als Charlotte, een van de Bronte-zussen, naast Ida Lupino en Paul Henreid – “The Snake Pit” (1948), en “The Heiress” (1949), met Ralph Richardson en Montgomery Cliff.

In de jaren vijftig verhuisde ze naar Parijs, trouwde ze met Pierre Galante en richtte ze zich meer op het gezin, maar verscheen nog steeds in verschillende succesvolle films, waaronder "The Lady" (1955) in de hoofdrol, "Not As A Stranger" (1955) met Frank Sinatra, "The Ambassador's Daughter" (1956) naast John Forsythe, en "Libel" (1959), onder andere, die allemaal haar vermogen verhoogden.

In de jaren zestig begon haar populariteit af te nemen en ze maakte haar laatste hoofdrol in 1964 in de film "Lady in a Cage". Tot het einde van de jaren zestig verscheen ze slechts in een paar kleine rollen, in tv-series als "The Big Valley" (1965) en "The Danny Thomas Hour" (1968).

Naarmate ze ouder werd, werd het moeilijker om nieuwe rollen te vinden, en in de jaren 70 verscheen ze slechts een paar keer in producties als "The Screaming Woman" (1972), "Airport `77" (1977) en "The Fifth Musketier".” (1979), maar ze droegen ook bij aan haar vermogen.

Olivia ging eind jaren tachtig met pensioen, na meer dan vijftig jaar actief te zijn geweest in de entertainmentindustrie; voordat ze met pensioen ging, slaagde ze er echter nog steeds in om verschillende opmerkelijke optredens te maken in films als "The Royal Romance of Charles and Diana" als koningin Elizabeth, "Anastasia: The Mystery of Anna" (1986) als de Dowager Empress Maria, en "The Woman He Loved” (1988) als tante Bessie Merryman, wat haar laatste optreden was.

Nadat ze stopte met acteren, bleef Olivia actief in Hollywood, onder meer als presentator van Academy Awards in 2003.

Dankzij haar vaardigheden ontving Olivia talloze prestigieuze nominaties en prijzen, waaronder de Academy Award in de categorie Beste Actrice in een Hoofdrol voor haar werk aan de film "The Heiress", en ook een Academy Award in dezelfde categorie, voor de film " Ieder zijn eigen". Verder won ze twee Golden Globe-awards, de eerste in de categorie Beste Actrice voor de film "The Heiress", en de tweede in de categorie Beste Prestaties door een Actrice in een Bijrol in een Serie voor haar werk aan "Anastasia: The Mystery". van Anna". Ze kreeg ook een ster op de Hollywood Walk of Fame in 1960.

Wat haar persoonlijke leven betreft, is Olivia twee keer getrouwd en gescheiden; haar eerste echtgenoot was Marcus Goodrich, ze trouwden in 1949 maar scheidden in 1953. Het echtpaar kreeg samen één kind. Haar tweede huwelijk was met Pierre Galante, met wie ze in 1955 trouwde; hun huwelijk duurde tot 1962, maar ze woonden tot 1968 in hetzelfde huis. In 1956 beviel ze van hun dochter.