Héctor Elizondo Nettowaarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

2024 Auteur: Lewis Russel | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:10

Het vermogen van Hector Elizondo is $ 3 miljoen

Hector Elizondo Wiki Biografie

Héctor Elizondo werd geboren op 22 december 1936 in New York City, VS, en is een bekroonde toneel-, televisie- en filmacteur, misschien wel het best bekend in de wereld als Dr. Phillip Watters in de tv-serie "Chicago Hope" (1994-2000), en als Ed Alzate in de tv-serie "Last Man Standing" (2011-2017), naast tal van andere optredens, nu met meer dan 150 film- en tv-titels en hij liet zijn talenten zien in tal van toneelstukken.

Heb je je ooit afgevraagd hoe rijk Héctor Elizondo eind 2017 is? Volgens gezaghebbende bronnen wordt geschat dat Elizondo's vermogen maar liefst $ 3 miljoen bedraagt, verdiend door zijn succesvolle carrière in de wereld van entertainment, actief sinds het begin van de jaren '60.

Héctor Elizondo Nettowaarde $ 3 miljoen

Héctor is de zoon van een Baskische vader, Martín Echevarría Elizondo, een notaris en accountant, en een Puerto Ricaanse moeder, Carmen Medina Reyes. Het echtpaar woonde vóór de geboorte van Héctor in Puerto Rico, verhuisde vervolgens naar de VS op zoek naar een beter leven, vestigde zich in New York City en kort nadat Héctor werd geboren.

Al op jonge leeftijd toonde hij zijn talent voor muziek, maar ook voor sport; hij maakte deel uit van het Frank Murray Boys' Choir en schreef zich in aan de High School of the Performing Arts, naast het bijwonen van een openbare middelbare school waar hij honkbal en basketbal speelde. Hij was goed genoeg als honkbalspeler dat hij werd gescout door MLB-franchises Pittsburgh Pirates en San Francisco Giants, maar besloot geen carrière in de sport na te streven. In plaats daarvan schreef hij zich in aan het City College van New York en studeerde om geschiedenisleraar te worden, maar moest stoppen omdat hij vader werd en trouwde, dus moest hij het gezin onderhouden. Zijn huwelijk duurde echter niet lang en hij ging toen naar de Ballet Arts Company in Carnegie Hall, waar hij dans studeerde.

Hij maakte zijn filmdebuut in een ondergeschikte rol in de tv-misdaaddramaserie "The Edge of Night" in 1963, en verscheen vervolgens in 1965 in het toneelstuk "Kill the One-Eyed Man", en vervolgde behoorlijk succesvol met een carrière in het theater in een aantal succesvolle toneelstukken, die hem verschillende prestigieuze prijzen opleverden, en zijn vermogen verhoogden. Enkele van zijn meest succesvolle optredens op het podium waren als God in "Steambath", waarvoor hij een Obie Award won, vervolgens in "Sly Fox", waarvoor hij een Drama Desk Award-nominatie ontving, gevolgd door "The Prisoner of Second Avenue", "The Great White Hope" en "The Rose Tattoo", onder vele anderen, die alleen maar bijdroegen aan zijn rijkdom.

Om over zijn carrière op het scherm te spreken: Héctor had zijn eerste opmerkelijke verschijning in de BAFTA-genomineerde misdaadthriller "The Taking of Pelham One Two Three" in 1974, als Giuseppe Benvenuto aka Grey, naast Walter Matthau, Robert Shaw en Martin Balsam, en zette zijn opkomst voort met de rol van Abraham Rodriguez in de kortstondige comedyserie "Popi" (1975-1976). Hij begon het volgende decennium met de hoofdrol in de tv-misdaaddramaserie "Freebie and the Bean", en in 1982 had hij een dubbele rol in de komische film "Young Doctors in Love" als Angelo / Angela Bonafett, geregisseerd door Garry Marshall – gedurende de hele carrière van Héctor speelde hij in meer dan 15 films geregisseerd door Marshall, waaronder “Nothing in Common” (1986), “Pretty Woman” (1990), “Exit to Eden” (1994), “The Princess Diaries” en onder meer het vervolg "The Princess Diaries 2: Royal Engagement" (2004). Gedurende de jaren '80 maakte hij verschillende andere opmerkelijke optredens, zoals Captain Louis Renault in de tv-dramaserie "Casablanca" (1893), daarna als D. A. Jesse Steinberg in de tv-comedyserie "Foley Square" (1985-1986), en als hoofdrolspeler Dave Whiteman in de kortstondige comedyserie "Down and Out in Beverly Hills" (1987), waardoor zijn vermogen verder toenam.

Hector gebruikte het momentum uit de jaren '80 en ging met succes door in het volgende decennium; hij speelde Coach Ed Gennero in de box office comedy hit "Necessary Roughness", met Scott Bakula en Robert Loggia, speelde daarna in de Golden Globe Award-genomineerde romantische komedie "Frankie and Johnny" (1991), en had de hoofdrol in de drama "The Burden of Proof" in 1992. In 1994 werd hij gecast in een van zijn meest prominente rollen als Dr. Phillip Watters in de tv-serie "Chicago Hope", en tot 2000 verscheen hij in 141 afleveringen van de veelgeprezen serie, won verschillende prestigieuze prijzen, waaronder Emmy en ALMA, en ontving ook nominaties voor Satellite en SAG Award. Zijn carrière bleef verbeteren, zelfs in de jaren 2000, toen hij speelde in de romantische komedie "Tortilla Soup" in 2001, en vervolgens in 2007 in de biopic over Richard Pimentel, getiteld "Music Within", met in de hoofdrol Ron Livingston, Melissa George en Michael Sheen, en begon in 2008 met het afbeelden van Dr. Neven Bell, de nieuwe psychiater van Adrian Monk in de tv-serie "Monk", die Stanley Kamel verving na diens dood. Drie jaar later werd hij gekozen voor de rol van Ed Alzate in de tv-comedyserie "Last Man Standing" (2011-2017), die verscheen in 130 afleveringen van de Primetime Emmy Award-genomineerde serie.

Hector heeft zichzelf ook uitgeprobeerd als stemacteur en heeft tot nu toe zijn stem gegeven aan personages als Bane in de animatiefilm "Batman: Mystery of the Batwoman" (2003), en vervolgens aan Jim Gordon in "The LEGO Batman Movie" (2017), onder andere producties.

Wat zijn persoonlijke leven betreft, is Héctor sinds 1969 getrouwd met Carolee Campbell. Hij was kort getrouwd in 1956 en later in 1962, maar verdere informatie over die huwelijken is nog steeds niet beschikbaar voor de media. Hij heeft een kind uit zijn eerste huwelijk, Rodd, over wie hij de volledige voogdij heeft gekregen.