Billy Taylor Nettowaarde: Wiki, Getrouwd, Familie, Bruiloft, Salaris, Broers en zussen

2024 Auteur: Lewis Russel | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-17 06:10

Het vermogen van William "Billy" Taylor is $ 5 miljoen

William "Billy" Taylor Wiki Biografie

Billy, geboren als William Taylor op 24 juli 1921 in Greenville, North Carolina, VS, was een muzikant, jazzpianist en componist, en doceerde ook jazz aan verschillende hogescholen in de VS. Hij overleed in 2010.

Heb je je ooit afgevraagd hoe rijk Billy Taylor was op het moment van zijn dood? Volgens gezaghebbende bronnen werd het vermogen van Taylor geschat op $ 5 miljoen, een bedrag dat grotendeels werd verdiend door zijn succesvolle carrière als jazzmuzikant, actief vanaf het midden van de jaren veertig. Tijdens zijn carrière bracht Billy meer dan 40 albums uit als bandleider, terwijl hij ook bijdroeg aan het werk van andere muzikanten, waaronder Johnny Hartman, Coleman Hawkins, Sal Salvador en Lucky Thompson en vele anderen.

Billy Taylor Nettowaarde $ 5 miljoen

Billy's familie verhuisde naar Washington, D. C. toen hij vijf was, waar hij de rest van zijn jeugd doorbracht. Geïnspireerd door zijn ouders, die beide musici waren, nam de jonge Billy verschillende muziekinstrumenten op, maar was het beste op piano, en begon zo pianolessen te nemen bij Henry Grant, die ook pianoleraar was van Duke Ellington. Billy was goed genoeg om zijn professionele debuut te maken toen hij 13 jaar oud was en een dollar verdiende. Hij ging naar Dunbar High School, destijds de eerste school in de VS voor Afro-Amerikanen. Billy schreef zich vervolgens in aan het Virginia State College en studeerde sociologie, maar studeerde af met een graad in muziek in 1942, toen pianist Dr. Undine Smith Moore Billy onder zijn hoede nam toen hij zijn muzikale talenten opmerkte.

Billy verhuisde vervolgens naar New York City om zijn professionele carrière voort te zetten. Hij vond zijn eerste baan in 1944 toen hij lid werd van het Ben Webster's Quartet, en speelde daarna tot de jaren '50 met een aantal muzikanten, waaronder Don Redman, Bob Wyatt, Sylvia Syms en Billie Holiday, voordat hij huispianist werd in de jazzclub Birdland. Daar speelde hij met J. J. Johnson, Stan Getz, Charlie Parker, Miles Davis en Dizzy Gillespie, en werd uiteindelijk de pianist met de langste aanstelling in de bovengenoemde club.

Nadat hij naam had gemaakt als clubspeler, wilde Billy zich bewijzen als componist; in 1952 brak hij door met het nummer "I Wish I Knew How It Would Feel to Be Free", en in de jaren '50 en '60 genoot hij meer succes als componist met albums als "The Billy Taylor Trio with Candido" (1954), dat een samenwerking was met de Cubaanse percussionist Candido Camero, "My Fair Lady Loves Jazz" (1957), "Impromptu" (1962) en "Sleeping Bee" (1969), waarvan de verkoop zijn rijkdom tot een groot rang. Billy bleef nieuw materiaal maken tot hij in 2002 een beroerte kreeg, hoewel niet veel albums een snaar bij het publiek troffen.

Naast het spelen en opnemen van jazzmuziek, begon Billy een educatief programma over jazz, getiteld Jazzmobile, en was ook de Musical Director van NBC's The Subject Is Jazz”, en een DJ en programmadirecteur bij het New Yorkse radiostation WLIB in de jaren’60. Met zijn Jazzmobile produceerde Billy de jazzspecial die werd uitgezonden op National Public Radio, die de Peabody Award for Excellence in Broadcasting Programs ontving. In het begin van de jaren 80 werd Billy aangesteld als on-air correspondent voor CBS News Sunday Morning, en interviewde hij meer dan 250 muzikanten tijdens zijn periode in de show, waarbij hij een Emmy Award won voor zijn interview met de beroemde bandleider Quincy Jones. Hij was ook een gerespecteerde opvoeder, waar hij de Wilbur D. Barrett Chair of Music was aan de University of Massachusetts - Amherst, en een Duke Ellington Fellow aan Yale, terwijl hij ook jazzcursussen gaf aan verschillende universiteiten, waaronder Long Island University, Manhattan School of Music, Howard University en de University of Massachusetts Amherst, waar hij in 1975 een master en een doctoraat behaalde.

Als erkenning voor zijn succes ontving Billy talloze onderscheidingen, waaronder een Grammy Award en een National Medal of Arts, en was hij ook artistiek directeur voor jazz van het Kennedy Center for Performing Arts, waar Billy tijdens zijn bewind een aantal succesvolle concertconcerten organiseerde. serie, waaronder de Louis Armstrong Legacy-serie. Hij was ook lid van de Nationale Raad voor de Kunsten en werd een van de slechts drie jazzmuzikanten die een dergelijke positie bereikte. Hij toonde tijdens zijn carrière ook zeven keer zijn muzikale talenten in het Witte Huis. In 2010 werd hij opgenomen in de North Carolina Music Hall of Fame.

Wat zijn persoonlijke leven betreft, was Billy van 1964 tot aan zijn dood getrouwd met Theodora; het echtpaar had samen twee kinderen. Hij stierf op 28 december 2010 na een hartaanval.